ضرب المثل آذربایجانی


یولداش اودی ساشمیا دریا اولوب داشمیا
«دوست آن است که نیس نزند دریا شود لبریز نشود»
یا حسن کئچل یا کئچل حسن.
«چه علی خواجه چه خواجه علی».
یاخشئ دوست اوز دوستونون گوزگوسودور.
«دوست خوب آیینه ی دوست خود میباشد»
یاخشئ دوست یامان گونده بللنر.
«دوست خوب در زمان سختی معلوم میشود(دوست آنست که گیرد دست
دوست***در پریشانحالی و درماندگی)».
یاخشی قادین عومور اوزادار،پیس قادین عومور آزالدار.
«زن خوب عمر را دراز میکند،زن بد عمر را کم میکند»
ﯾﺎﺧﺸﯽ قئزدان ﯾﺎﺧﺸﯽ ﺩﺍ ﮔﻠﯿﻦ ﺍﻭﻻﺭ.
«دختر خوب عروس خوبی هم میشود».
یاخئنداکی علف ، اوزاغداکی آرپادان یاخشئدئر(اوزاق یئرین آرپاسئندان ، یاخئن
یئرین سامانی یاخشئ دئر).
«سیلی نقد به از حلوای نسیه».
یاشدا یانئر قورونون اودونا(قورونون اودونا ،یاش دا یانار).
«تر هم به آتش خشک می سوزد.(تر و خشک با هم می سوزد)».
یاغئشدان قورتولوب دولویا دوشدوک.
«از چاه درآمده توی چاله افتادیم».
یالانچئنئن حافیظه سی اولماز.
«دروغگو حافظه ندارد».
یامان گونون عمرو آز اولار(قارا گونون عمرو آز اولار،قارا گجه نین آغ
گونودوزواولار).
«عمر روز سخت کم است،یعنی روزگار پستی و بلندی داشته و تلخی و شادی آن
به هم پیوسته اند(پایان شب سیاه سپید است)».
یانسئن چیراغی، گلسین ایشئغی.
«چراغش روشن باشد، نورش بیاید».
یای وار ، قئش وار، چوخ ایش وار.
«تابستان هست ،زمستان هست ، کار زیاد است(این مثل در مورد شخص عجول
بکار می رود بدین مضمون که فردا تابستان و زمستان خواهد آمد و کار زیادی در
پیش است و تا رسیدن به نتیجه وقت زیادی لازم است)».
یورغانا بورون ائلینن سورون.
«»
یورغانی گویده آیاغی اوزون.
«».
یوقورت توکولسه یئری قالار ، آیران توکولسه نه یی قالار؟
«اگر ماست بریزد جایش میماند،اگر دوغ بریزد چه چیزی از آن میماند؟»
یومورتاسی ترسه دوشوب.
«کلافه است».
یهر گاه آتئن بئلینده گزه ر،گاه یییه سی نین(همشه سو بئله گتمز).
«گهی زین به پشت و گهی پشت به زین(همیشه در روی یک پاشنه نمی چرخد)».
یئتیمه وای وای دیه ن چوخ اولار – چوره ک وئره ن اولماز.
«به حال یتیم وای وای گویان زیادند ولی کسی یک لقمه نان نمی دهد(وقتی از یک
کاری یا شخصی طرفداری الکی و ظاهری می کنند ولی در موقع نیاز هیچکدام پا
پیش نمی گذارند این مثل کاربرد دارد)».
یئدیلر ایچدیلر مطلبه یئتیشدیلر.
«قصه ما به سر رسید کلاغه به خونه اش نرسید».
یئر برک اولاندا،اوکوز اوکوزدن گوره ر.
«وقتی زمین سفت است، گاو فکر میکند تقصیر گاو دیگر است(وقتی زمین سفت
است ، گاو از چشم گاو می بیند- عروس نمی توانست برقصد ، می‌گفت زمین کج
است)».
یئرین قولاغی وار.
«دیوار موش دارد ، موش هم گوش دارد».
یئرینه ایشه مک بس ده ییل، شیرین چای دا ایسته ییر.
«».

مئخی میسمارا دونده رن الله دئر.
«هر چیزی در ید پروردگار است».
مئردار اسکی اود دوتماز(مال پوخون ائلدئرئم وورماز).
«بادمجان بم آفت ندارد».
میرزا قلمدان دی.
«میرزا قلمدان است».
میوه‌نین یاخشی سئن مشه ده چاققال یه یر.
«میوه خوب را درجنگل، شغال میخورد(سیب سرخ برای دست چلاق خوبه)».
ن
ناشی زورنانی یوغون باشئندان چالار.
«آدم ناشی، سرنا را ازسر گشادش میزند».
ناهاردان معلومدور شاما نه وار.
«سالی که نکوست از بهارش پیداست».
نفسی ایستی یئرده ن چئخئر.
«نفسش از جای گرم در میاد».
نوخود فالی آچماق.
«فال نخود باز کردن(چیزی را لفت دادن، در انجام کاری دودل بودن)».
نه فایدا بیز قالمئشئق بویاندا کورپو قالئپ اویاندا.
«چه فایده ما ماندیم این طرف و پل آن طرف( خرما بر نخیل ودست ما کوتاه)».
نیت هارا منزیل اورا.
«نیت به هر کجا باشد ،منزل و مقصد همانجاست».
و
وارلیقدا دوست اولما یوخلوقدا کنار***ایگیتم دیینده بو عادت اولماز.
« »
واری اولان تاخار یوخو اولان باخار.
«کسی که داره استفاده می کنه کسی که نداره نگاه می کنه (دارندگی و
برازندگی)».
واریندی گیریش یوخوندو سوروش.
«»
وئر ال ساخلار.
«دست بخشنده نگهدار صاحبش و کسانی که مورد دعای آن فرد هستند میباشد».
ه
هاردا آشدی ، اوردا باشدی.
«هر جا آش هست، آنجا سر است».
هامئسی بیر بئزین قئراغئدئلار.
«سروته یه کرباسن».
هامینی برق توتاندا بیزیده لامپا چیراغ توتار.
«همه را برق میگیره ما را چراغ نفتی».
هر اوخویان ملانصرالدین اولماز.
«هر گردی گردو نیست».
هر زادئن تزه سی، دوستون کوهنه سی.
«هر چیز تازه اش خوب است دوست کهنه اش».
هر کس ساغ اولسون اوزونه.
«هر کس باید به خود متکی باشد و از دیگران انتظار کمک نداشته باشد».
هر گوزلده بیر عایئب اولار.
«هر گلی عیب و علتی دارد( گل بی خار خداست)».
هر نه اکیرسن، اونودا بیچیر سن.
«هرچه بکاری همان را درو میکنی(هرچه بکاری تو، همان بدروی)».
هرنه سالار سان آشئنا ، اودا چئخار قاشئقئنا.
«هرچه کنی بخود کنی – گر همه نیک و بد یا کنی».
همشه شعبان بیر دفعه ده رمضان.
«همیشه شعبان یکبار هم رمضان».
هئچ ده ن یئی دیر.
«از هیچی بهتره (کاچی به از هیچی)».
هئچ گول تیکان سئز اولماز.
«هیچ گلی بی خار نیست».
ی

قئز ائوینده تویدور اوغلان ائوینده خبر یوخدور.
«در خانه عروس جشن عروسی برقرار است در خانه داماد خبری نیست».
قئز بادام دئر ، بالاسی بادام ایچی(منیم بالام بادام دئر ، بالاسی بادامئن ایچی).
«دختر مانند بادام است فرزندش مغز بادام(فرزند من بادام است ، بچه اش مغز
بادام)».
قئزئم سنه دئییرم گلینیم سن اشید.
«دخترم به تو میگم، عروسم تو بشنو(به در میگم دیوار بشنوه)».
قئش چئخار اوزو قارالئق کوموره قالار.
«بالاخره زمستان هم می گذرد و روسیاهی به زغال می ماند».
قیصاص قیامته قالماز.
«مجازات گناه به قیامت نمی ماند».
ک
کار ائشیدمز، یاراشدئرارـ کور گؤرمه ز ، قوراشدئرار .
«کر نمی شنود و جفت وجور می کند ، کور نمی بیند و سرهم می کند».
کاسیب(کسبه چی)مرد اولار.
«کاسب جوانمرد میشود».
کاسئبی دَوَه اوستوندَه بووَه سانجار(کاسئبی، دوه اوستونده ایلان وورار).
«آدم بی چیز (آس و پاس) رو (در حالیکه) روی شتر (سوار است)، رتیل می
گزد(آدم فقیر(بدبخت) اگر روی شتر هم باشد مار آن را نیش میزند)».
کچی جان هاییندا، قصاب پیی آختارئر.
«بز از جانش می ترسد، قصاب دنبال دنبه می گردد».
کچی نین اجلی گلنده باشین چوبانین چوماغینا سورتر.
«وقتی عمر بز به سر آمد، خودش را به چماق چوپان می مالد».
کچی نین قطوری بولاقین گوزوندن سو ایچر.
«بز گر از سر چشمه آب می خورد».
کدخدانی گور، کندی چاپ .
«اگر در جایی خواستی به هدف و مقصود خود دست یابی دل صاحب ورئیس آنجا
را بدست آور و سپس هر کاری خواستی بکن».
کفنین جیبی یوخدور.
«کفن جیب ندارد».
کله سویودور.
«کشکه».
کورا گئجه گوندوز بیردیر(کورا نه گئجه نه گوندوز).
«کور را شب و روز یکسان است(برای کور شب و روز فرقی نداره)».
کورآللاهدان نه ایستر ، ایکی گوز بیری ایری بیری دوز.
«کوراز خدا چی میخواد دوتا چشم یکی کج یک سالم».
کور توتدوغون بوراخماز.
«کور چیزی رو که بگیره ول نمی کنه(آدم کور در کارها لجوج و سختگیر است)».
کور قوشون روزوسون الله وئره ر.
«روزی پرنده ی کور را خدا میدهد».
کور کورا دئیر زیت گوزونه.
«کور به کور میگوید بگوزم به چشت(دیگ به دیگ می گوید روت سیاه)».
کوزَه تزه لئغدا(تزه اولاندا)سویو سوُیوق ساخلار(تزه کوزه سرین سو).
«کوزه فقط وقتی نو است ، آب را خنک نگاه می‌دارد( کنایه از اینکه : هر چیز ،
تازه‌اش خوب است)».
کوزه چی سینئق قابدان سوایچر.
«کوزه گر از کوزه شکسته آب می خورد».

قارغادان قناری اولماز.
«کلاغ فقط یک کلاغ است و نمی توان آنرا به جای قناری جا زد( نمی توان ذات و
جوهره افراد را تغییر داد)».
قارقئشئن ایکی باشی اولار.
«نفرین دو سر دارد».
قازان قازانا دئیر، گوتون قارا دئر(قازان قازانا دئییر دیبین قارا دئر، قازان قازانا
دئییر اوزون قارا ، گودوش گودو شا دئییر اوزون قارا اولسون).
«دیگ به دیگ میگه رویت سیاه است ( کسی که عیب دارد عیب دیگری را می
گیرد،در مورد افراد خلافکار گفته می شود که به خلاف وبزه دیگران اعتراض
دارند)».
قاقا اولمایان یئرده ایدیه قاقا د ئیر لر.
« »
قانی قانیله یومازلار.
«خون را با خون نمی شویند».
قلم،قئلئنجدان ایتی دیر.
«قلم،از شمشیر تیزتر است».
قورخان باش سالیم قالار.
«سری که بترسد سالم میماند».
قورخان گوزه چوپ دوشه ر(قورویان گوزه چوپ دوشه ر).
«موش توی کاسه آدم وسواسی میافتد».
قورخموش آداما قویون باشی جوت گورونر(گوز گوردوغوندان قورخار،ایلان
چالمئش آلا چاتی دان قورخار).
«مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد».
قورد آرتسا،پاخئل دا آرتار(پاخئل آرتماز).
«اگر گرگ پیشرفت کند، بخیل هم پیشرفت میکند(بخیل پیشرفت نمیکند)».
قورد بالاسی ، قورد اولار(قورد انی یی (بالاسی) یئنه قورد اولور).
«عاقبت گرگ زاده گرگ شود گرچه با آدمی بزرگ شود».
قورددان قورتولدوغ، قولیبیابانیه توش گلدیک.
«از شر گرگ خلاص شدیم، گرفتار غول بیابونی شدیم ( از چاله به چاه افتادیم)».
قورد دومانلئغی سئوه ر.
«گرگ از پراکندگی، بلبشویی و مه آلودی خوشش می آید تا از فرصت بوجود آمده
بتواند به اهداف پلیدش دست یابد».
قوردون سلامی طمع سیز اولماز.
«سلام گرگ بی طمع نیست».
قورو قورو قوربانئن اولوم.
«تعارف کم کن و بر مبلغ افزای».
قوناغ ائو ییه سی نین دوه سی دیر.
«مهمان شتر صاحبخانه است ».
قوناغ قوناغی سئومه ز ، ائو ییه سی هئچ بیرین.
«مهمون، مهمونو نمیتونه ببینه صاحب‌خونه هردو را».
قونشو آشی دادلی اولار(قونشو قادئنی آدامئن گوزونه قئز گلیر،تویوغو دا غاز
گلیر).
«مرغ همسایه غازه(زن همسایه به چشم آدم ، دختر می آید و مرغش هم غاز)».
قونشو پایی یاخشی دی بیرگون سنده بیرگون منده.
«»
قونشویا اومود اولان شامسیز قالار.
«»
قویو قازان اوزون درینده گوره ر.
«چاه کن همیشه خودش را در ته چاه می بیند،چاه کن همیشه ته چاه است(چاه مکن
بهر کسی اول خودت دوم کسی)».
قویون اولمایان یئرده کچی یه حاج عبدالکریم آقا دئیرله.
«جایی که گوسفند نباشه به بز حاج عبدالکریم آقا میگن(تو شهر کورا یه چشم
پادشاهه)».

شرطی شوخومدا کس، خیر ماندا یابا لاشما یاسان(شرطی شوخومدا کس خرمنده
شنه دعواسی چئخماسئن).
«جنگ اول به از صلح آخر است».
شهرین دروازاسین باغلاماق اولار میلتین آغزین یوخ.
«دروازه ی شهر را میتوان بست ولی دهان مردم را نمی توان»
شووه ره ن مزاج دئر.
«اشاره به کسی که نظرش را سریع تغییر میدهد».
شِئر غزل دِئییر.
«شعر و غزل می گوید».
شیریندی چورک،داغ ائلمه گورک.
«»
شیرین سوز ایلانی یوواسئندان چئخاردار.
«زبان خوش مار را از سوراخ بیرون می‌آورد».
ص
صبر ایله حالوا پیشر ای قورا سندن.
«گر صبر کنی زغوره حلوا سازم».
صوبحانه نی یولداشئن ایله یئه ، ناهاری اوزون تک یئه، وشامی دشمنین ایله یئه.
«صبحانه را با دوستت بخور، ناهار را تنها بخور ، و شام را با دشمنت بخور».
ض
ضررین قاباغئن هر واخت توتسان منفعت دیر.
«جلوی ضرر را هر وقت بگیری منفعت است ».
ط
طعنه لی سوزدن ایتی قئلئنج یاخشئدئر.
«شمشیر تیز از حرف با طعنه بهتر است».
ظ
ظولمون آخیری اولماز.
«ظلم عاقبت ندارد».
ظولم ایله آباد اولان عدل ایله ویران اولار.
«آنچه که با ظلم آباد شود با عدل ویران میشود».
ع
عاغئل عاغئلدان اؤتکم اولار.
«عقل از عقل نافذ می شود(همفکری و مشورت)».
عجله ایشینه شیطان قارئشار.
«عجله کار شیطان است».
عذاب ملاکه سی دیر.
«فرشته ی عذاب است».
عوض عوض اولدو قاری.
«این به اون در».
عوضین بدل آددا اوغلو وار.
«عوض عوض داره گله نداره».
عیبین اولسا قیل کیمی،گوستریلر فیل کیمی.
«»
غ
غملی آداما، اوزگه سینین گولمه‎‎سی آجیغ‎گَلَر.
«به آدم غمگین، خنده‌ي بیگانه نفرت می‎آورد».
غوربت جنت اولسادا، یئنه وطن یاخشی دیر.
«یوسف که به مصر پادشاهی میکرد می گفت بی شاهی کنعان خوشتر».
ق
قادئنئن یالاغی سمنی قویار ، کیشنین یالاغی باققال دوکانی آچار.
«زن شکمو سمنو می پزد ، مرد شکمو دکان بقالی می زند».
قادئن وار ائو یاپار قادئن وار ائو ییخار.
«زنی هست که خانه را آباد میکند، زنی هم هست که خانه خراب میکند».
قارا قارغانئندا بالاسی اوزونه خوشدور.
«بچه کلاغ سیاه هم برای مادرش خوشگل است».
قارداشلار ساواشدئلار ابله لر ایناندئلار.
«برادرها باهم دعوا کردند،ابلهان هم باور کردند».

سارالا سارالا قالماخدان ، قیزارا قیزارا اولمه ک یاخشئدئر.
«مرگ سرخ به از زندگی ننگین است».
ساری قیزیلین بیر باهاسی وارسا،کیتابین قیمتی یوخدور.
«»
ساققالیم یوخدور سوزوم کئچمیر.
«ریش ندارم حرفم را قبول ندارند».
سیزین پیشیک بیزیم ایتی بوغار.
«گربه شما میتونه سگ ما رو خفه کنه.(من تسلیمم)»
سس سیز طیاره دیر.
«آب زیر کاه است».
سن آقا ، من آقا ، اینکلری کیم ساغا؟
«تو آقا ، من آقا ، راستی !گاوها را کی بدوشد ؟!».
سن اوخیانی من توخورام.
«چند پیراهن بیشتر از تو پاره کردم».
سو آیدینلیقدی جالا اوز قاپینا.
«اگر آب روشنی است بریز جلوی در خودت»
سو بولبولو دور.
«کنایه از کسی که زیاد به حمام میرود».
سوبیر یئرده قالسا ایی له نر.
«تحرک لازمه زندگی است».
سوت گولونده دیر.
«تو استخر (دریاچه ی )شیر است».
سودا بوغولان سامان چؤپوندن یاپئشار.
«غریق بر هر گیاه خشک چنگ زند».
سوروشاندا کی کیمین باشی قشنگدیر،توسباغا اوز باشینی چیخارتدی.
«»
سؤزو آت یره صاحبی گؤتوره ر.
«حرف را بینداز زمین صاحبش برداره».
سوزو آغزیندا پیشیر،سونرا چیخارت.
«»
سوزو واختیندا دانیش.
«»
سؤز سؤز آچار، سؤز گؤز آچار.
«حرف حرف را میاورد ، حرف هم چشم را باز میکند».
سؤز سؤز گتیره ر،آرشئن بئزی.
«یعنی یک حرف کافی است گفته شود تا سخن و حرف جدیدی بواسطه آن مطرح
شود».
سؤز وار گلر کچر ، سؤز وار دلر کچر.
«سخنی هست که گفته می شود و می گذرد ، سخنی هست که گفته می شود و دل و
جگر را سوراخ می کند و می گذرد».
سؤزون دوزون اوشاق دئیر(سوزون دوزون اوشاقدان ائشید).
«حرف راست را بچه میگوید».
سو کوزه سی سو یولوندا سینار.
«کوزه ی آب در راه آب میشکند»
سو گورر، سوسار. آت گورر آخسار.
«آب میبینه تشنه میشه. اسب میبینه لنگ میزنه»
سوغان یِئمَه میسن، نییه آجیشیرسان؟
«پیاز نخورده‎ای، چرا می‎سوزی»؟
سویادا دیقتله باخسان،اوندا دا لکه تاپارسان.
«»
سویون آخارئندان،آدامئن یئره باخارئندان گرک گورخاسان(سویون لام
آخانیندان،آدامین یئره باخانیندان قاچ).
«از آن نترس که های و هوی دارد،از آن بترس که سر به زیر دارد».
سیدر کافیر موفته اولسا اوزان اول.
«سدر و کافور که مفت باشه بخواب بمیر».
سئرچه دن قناری اولماز.
«»
سئرچه ندیر کلله پاچا سی نه اولا(قارئشقا ندیر کلله پاچا سی نه اولا).
«موضوع بی اهمیت قابل بحث نیست».
سئنان قول بویوندان آسلانار.
«دست شکسته وبال گردنه».
ش
شاطیر چورک دن یئملی دیر.
«شاطر از نان خوردنی تر است».
شاهیدده ایمان یوخ بی ده عدالت.
«زیبا رخان ایمان ندارند و پادشاهان عدالت».

ده لی یه همیشه بایرامدئر(ده لی یه گونده بایرامدئر).
«برای دیوانه همیشه عید است (برای دیوانه هر روز عید است)».
دینمه یه نین ،دینه نی وار.
«».
دَئیرمان نوبتینن ایشلر .
«آسیاب به نوبت است».
ذ
ذکرسیز مومنی شیطان آللادار.
«مومن بدون ذکر و نماز را شیطان گمراه می کند».
ذوقسئز طاعت بارسئز آغاجدئر.
«طاعت بدون ذوق درخت بی بار است».
ر
رحمت دوزه نه ،لعنت پوزانا.
«رحمت برکسی که کارها را درست می کند و لعنت برکسی که کارها را برمی
اندازد».
رشید اوغول وورماغا آتاسئندان ایذن آلماز.
«رشید برای زدن پسرش از پدرش اجازه نمی گیرد».
رعیتین دوواری آلچاق اولار(کاسئبئن دوواری آلچاق اولار).
«دیوار رعیت کوتاه می شود(چراغ فقیر نور ندارد)».
رنگیمه باخ احوالئمی خبر آل.
« به آب و رنگم بنگر و از احوالم باخبرشو».
روزوسو گلن زامان یوخو توتار کؤپه یی.
«وقتی زمان روزی سگ میرسد خوابش میبرد».
روس تویوغودور پئسلاسان پئسلانار.
«»
روشوه جهنمی ایشئقلاندئرار.
«رشوه جهنم را درخشان میکند».
ریحان مرزه کردیسینه گتمیرکی.
«به کرت و باغچه ریحان مرزه که نمیرود».
ز
زر قدرین زرگر بیلر.
«قدر زر زرگر بداند».
زر دئینی زور دئمز.
«حرفی که زر می زند، زور نمی زند»
زر اولان یئرده زرگر دا اولار.
«جایی که زر هست زرگر هم هست».
زحمت چکمه ین راحتلئغئن قدرینی بیلمز.
«کسی که زحمت نکشیده باشد قدر راحتی را نمی فهمد».
زحمت باتماز.
«زحمت به هدر نمی رود».
زحمت دن قاچان، ال آچار.
«کسی که از زحمت فرار می کند، روزی دست گدایی باز خواهد کرد».
زحمت عطری تر دیر.
«عطر زحمت عرق است».
زحمت سیز بال دادانمازسان.
«بدون زحمت نمیتوانی عسل بخوری(نابرده رنج گنج میسر نمیشود)».
زحمتی مشاطه چکر لذتی داماد آپارئر.
«مشاطه زحمت میکشد داماد لذت میبرد».
زیانئن یاریسئندان قایئتماق قازانجدئر.
«جلوی زیان را از هر کجا که بگیری منفعت است».
س
ساغ باشا ساقئز یاپئشدئرما(ساح باشئنا ساققئز سالما).
«سری که درد نمی کنه دستمال نمی بندند(میفکن بر سر بی موی خود زفت)».
ساخلا سامانی ، گلر زامانی.
«کاه را نگه دار وقت استفاده آن میرسد(هرچیز که زار آید، یک روز به‌کار آید)».

دوست سوز اینسان قاناد سیز قوش کیمی دیر.
«یک انسان بدون دوست مانند یک پرنده بدون پر است».
دوست آراسی پاک گرک.
«»
دوست باشا باخار، دوشمن آیاغا.
«دوست به سر نگاه میکند ، دشمن به پا».
دوست طعنه سی دوشمنین نیفرینیندن یاخشی اولار.
«طعنه دوست، از نفرت دشمن بهتر است».
دوست گلیشی بایرام اولار.
«»
دوشانا دئییر قاچ ، تازی یا دئییر توت.
«به خرگوش می گوید بدو، به سگ تازی می گوید بگیر».
دولانان آیاغا داش دیه ر.
«به پایی که می گرده سنگ میخوره».
دونیانی بوغدا توتسادا کهلییین روزوسو چینقیلدیر.
«»
دوولت دوشانی ارابا ایله توتار.
«دولت خرگوش را با ارابه میگیرد».
دوولتلی پول چیخاردار ، کاسیب اوتیرار پوللارین سایار !
«ثروتنمد پول در می آورد ، فقیر می نشیند پولهای او را حساب می کند»!
دووارا مینه ن طالعینده اولاسان.
« »
دوواری نم یئخار ،اینسانی غم.
«دیوار را رطوبت ویران می کند انسان راغم».
دوه دن بویوک فیل وار.
«از شتر بزرگتر فیل هست ».
دوه دن ده بیر قیل غنیمتدیر .
« یک مو از خرس کندن غنیمت است».
دوه یه دئدیلر بوینون ایریدی ، دئدی هارام دوزدور کی بوینوم ایری اولا.
«به شتر گفتند که گردنت کج است ، گفت کجایم صاف است»؟
دئدی دئدی ملاکه دیر.
«اگر چیزی را زیاد بگویند ملکه ذهن میشود و اتفاق می افتد».
دئدیلر ایش، قیز دئدی اره گئده‌جه یه م، گلین دئدی آیریلاجاغام، قوجا دئدی اؤله‌جه
یه م، اولدو قیش، نه قیز اره گئتدی، نه گلین آیریلدی، نه ده قوجا اؤلدو ایش ده
یئرینده قالدی.
« »
دئدیلر عزرائیل اوشاق پایلایئر، دئدی نه وئرسین نه آلسئن.
«مرا به خیر تو امیدی نیست شر مرسان».
دئدی نئجه سن بیر سوز دئییم چاتدایاسان،دئدی نئجه سن آنلامایام پارتدایاسان.
«گفت چطوره یه حرفی بگم که بترکی ، گفت چطوره که خودمو بزنم به نفهمی تا تو
بترکی »
دیل بورانی سی دیر.
«سر و زبون داره»
دیل گوجو باسار،فیکیرده دیلی.
«زبان قدرت را حریف است، فکر زبان را»
دیلینله قازاندیران دوشمنی،گوجونله قازاندیرا بیلمزسن.
«»
دئوین قولاغئنا قورقوشوم.
«بر گوش دیو سرب(گوش شیطان کر)».
ده لی ده لی نی گورنده ، چوماغین گیزله در.
«دیوانه که دیوانه ببیند چماقش را قایم میکند.»

چوخ زامان ، دوران اوکوز ، یاتان اوکوزون باشینا سیچار.
«خیلی وقتها گاو ایستاده بر سر گاو نشسته می‌ریند».
چوخ محبت تئز آیرلئق گتیره ر.
«محبت زیاد زود جدایی می آورد(تب تند زود سرد میشود)».
چوخ یاشایان چوخ بیلمز،چوخ گزه‌ن چوخ بیلر.
«کسی که زیاد عمر کند زیاد نمیداند،کسی که زیاد سفر کند زیاد میداند.جهاندیده
بسیار می داند( مورد کسانی که سن زیاد و موی سفیدشان را دلیل دانایی شان تلقی
می کنند بکار می رود)».
چؤره یی سوفرادا گؤرؤب ، سویو کوزَه‏دَه(گونو باجا‏دا گؤروبدور سویو کوزَه‏دَه).
«نان را در سفره دیده و آب را در کوزه،آفتاب را از روزن بام دیده‌است و آب را
در کوزه(در مورد کسی گفته می‌شود که نازپرورده‌ است)».
چؤره یی وئر چؤره کچی یه بیرینده آرتیق وئر.
«نان را بده به نانوا یک عدد هم اضافه بده».
چولک اکه ن ، طوفان بیچه ر.
«هرکه باد بکارد، طوفان درو خواهد کرد».
چؤلمَک گَزَر ، قاپاغئنئ تاپار.
«دیزی می‌گردد و درِ مناسب خودش را پیدا می‌کند».
چومچه آش دان ایستی اولوب.
«کاسه ی داغ تر از آش بودن».
چه ک زحمت، گؤر لیذت.
«»
چیبین میندار اولماز اوره ک بولاندیرار.
«»
چیراغ اوز دیبینه ایشئغ وئر مز(چیراغ اوز دیبینه ایشئغ سالماز).
«چراغ به اطراف خود نور نمیدهد(کنایه از کسانی است که با وجود مستحق در
اطرافیان خود فقط دیگران از وجود او بهره مند می شوند)».
ح
حاجی لک ‌لکین آرتئغ بالاسی.
«جوجه اضافی لک‌لک( جوجه‌‌ای که خود لک‌لک از لانه بیرون پرت میکند)».
حالوا ـ حالوادئمک له، آغئز شیرین اولماز.
«با حلوا حلوا گفتن دهن شیـرین نمی شود».
حامام سویو ایله دوست توتماق(خلیفه کیسه سیندن باغئشلاماق).
«با آب حمام دوست پیدا کردن(از کیسه خلیفه بخشیدن)».
حسن تلسیک دیر.
«خیلی آدم عجولی است».
حکماوار اوزاخ کردیسی یاخئن(همدان اوزاخ کَردی یاخئن ).
«حکم آباد(همدان) دور ولی کرتهایش نزدیک است(کنایه از کسی است که به دروغ
می گفت من در حکم آباد(همدان)از روی کرت بزرگ می پریدم غافل از اینکه کرت
همه جا هست و امتحان کردن آن نیاز به شهر خاصی ندارد)،اگر یزد دور است، گز
نزدیک است».
حق آلمالئدئر، وئرمه لی ده ییل.
«حق گرفتنی است دادنی نیست».
حق ایله باطیلین آراسی دورد بارماقدئر.
«فاصله حق و باطل چهار انگشت است».
حق داشی آغئر اولار.
«سنگ حق سنگین است».
حق سوز آجی اولار.
«حرف حق تلخ است».
حق سوز آخار سولاری ساخلار.
«حرف حق آبهای جاری را متوقف میکند».
حیرصین دوولته زیانئ وار.
«عصبانیت به مال ودولت زیان دارد(در زمان عصبانیت زدن و شکستن به دارایی
خود انسان ضرر می رساند)».

حیوانئن دیشینه باخارلار ،اینسانئن ایشینه.
«سلامت حیوان به دندان است وشایستگی انسان به عملش».
خ
خاشیل بیشیرمک بیلمیر ،آشپزلیک ائدیر.
«»
خالا خاطیرین قالماسئن.
«محض خالی نبودن عریضه».
خالام بیلدی، عالم بیلدی.
«خالم فهمید، عالم فهمید»
خالقا ایت هورسه بیزه چاققال هوره ر.
«اگر برای مردم سگ واق واق کنه، برای ما کفتار واق واق میکنه».
خانئم سئندئران قابئن سسی چئخماز.
«ظرفی که خانم خانه می شکند صدایش در نمی آید».
خان یورغانی میتیل اولماز.
«لحاف خان از جنس متقال نیست».
خاتئن قئز خالاسئنا چکر، قوچ ایید دایئ سئنا(خانئم قئز خالئسئنا چکر، خان اوغلان
دایئسئنا).
«دختر خانم شبیه خاله اش میشود ، آقا پسر شبیه داییش».
خکه خکه دئیینجه قئش چئخار.
«تا تو بخوای بگی خکه(تکه های کوچیک زغال)زمستون تموم شده».
خیاطین اینه سی ایتمسه گونده اون دانا کوینک تیکر.
«سوزن خیاط اگه گم نشه روزی ده تا لباس میدوزه».
خئییر وئر ، خئییر گوتور.
«خیر بده ، خیر بردار».
د
داشدان چؤرک چیخارت گتیر وئر نورجاهان یئسین، دیندیرنده یامان دئسین.
«از زیر سنگ نان دربیاور بیار بده نورجهان بخوره، تا بیای حرفی هم بزنی بهت
فحشم بده».
داشین خیرداسی بویومه ز، آدامین خیرداسی بویویه ر.
«»
داغ داغا یئتیشمز، آدام آداما یئتیشر.
«کوه به کوه نمی رسد آدم به آدم میرسد».
داغ ییخیلماسا دره اولماز(داغ اوچماسا دره دولماز).
«اگر کوه زمین نخورد، دره درست نمی شود».
داغی داش بزه یه ر،اینسانی باش.
«کوه را سنگ دلپذیر می کند، انسان را سر».
دالیدان آتان داش داش توپوغا دئیه ر.
«»
دالی یا قالسان دئیرلر گیج دی ، قاباغا گئچسن دییرلر بیج دی.
«اگه عقب بمانی میگویند گیج است و اگر جلو بزنی می گویند زیادی زرنگه»!
دامارا باخ قان آل.
«رگ را نگاه کن، خون بگیر».
دامی چوخ اولانین قاریدا چوخ اولار.
«هر که بامش بیش، برفش بیشتر»
دانئشماق گوموشده ن اولسا دانئشماماق قئزئلدان دئر.
«اگر صحبت کردن از نقره باشد صحبت نکردن از طلاست».
دده م منه کور دئدی، هر گلنی وور دئدی.
«پدرم به من کور گفت، گفت هر که آمد بزن»
دده مین دامین ییخمیشام کی قار کوره مییه م.
«»
دمیر قاپی نین تخته قاپی یا دا ایشی دؤشر.
«در آهنین هم روزی کارش به درب چوبی می‌افتد».
دوز یولدا یئری ینمیر، شوخوملوخدا شیللاق آتیر.
«راه صاف را نمی تواند برود ، توی زمین شخم خورده شلنگ ‌تخته می‌اندازد».
دوز یول گه ده ن ، یورولماز.
«کسی که در راه راست قدم بردارد ، خسته نمیشود».
دوزه ن آپارار دایانان مقصده چاتار.
«کسی که صبر کند برنده میشود و هرکه شکیبا باشد به مقصد میرسد(گر صبرکنی
زغوره حلوا سازی)».
دوز یئییب دوز قابینی سیندیرمازلار.
«نمک خوردی نمکدان مشکن»
دوست آدی قارداش آدیندان سئچیلمز.
«نام دوست، برادر است و از نامش جدا نمی گردد»

پیشی یه دئدیلر پوخون درمان دی، سئچدی اوستون باسدئردی.
«به گربه گفتند گهت دوا است، رید، روش خاک ریخت».
پیشییین الی اته چاتمیردی دئیه ردی مینداردی.
«گربه دستش به گوشت نمی رسید، می گفت بو میده.»
ت
تانری داغئنا باخار، قار وئرر.
«خداوند به هر کسی متناسب با ظرفیتش روزی می‌دهد».
تانری یازانی ، بنده پوزا بیلمه ز.
«سرنوشت را نمی‌شود تغییر داد».
تایلی تایئن تاپمالی.
«کبوتر با کبوتر باز با باز، کند همجنس با همجنس پرواز».
تزه یونجا ائششیه باش آغریسی گتیره ر.
«»
تک الده ن سس چئخماز.
«یه دست صدا نداره».
تکلئق آللاها گلیب.
«تنهایی خدا را زیبد».
تکه ده قوچ هونه ری اولماز.
«»
تلسه ن قئز اره گئتمز،اره گتسده خئیر گؤرمز.
«دختری که برای شوهر کردن عجله کند، نمیتواند شوهر کند و اگر توانست شوهر
کند در زندگی اش خیر نمیبیند».
تنبل احمد دیر.
«آدم تنبلی است».
تنبل قادئنئن ، قئزی زیرنگ اولار.
«زن تنبل ، دختر زرنگ خواهد داشت».
توخون آجدان خبری اولماز .
«شخصی که سیر است از احوال گرسنه آگاهی ندارد(سواره از پیاده خبر
ندارد)».
توک ایله دری،اوره کده ن سو ایچه ر.
«مو و پوست از دل آب میخورند(وضعیت پوست و مو را دل آدم مشخص میکند)».
تولکوسن آسلانلا چیخما ساوشا.
«اگر روباهی با شیر دعوا نکن».
تولکو سوواخلی باغا گیرمه ز.
«روباه به باغ محصور وارد نمی شود».
تولکویه دئدیلر هانی شاهیدین؟ دئدی: قویروغوم.
«به روباهه گفتن شاهدت کیه؟ گفت: دمبم».
تویدا،اوینایانین بویون گوره رلر.
«تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باش».
ج
جالانان سو بیر داها کوزه یه قاییتماز.
«ابی که ریخته شده، دیگر به کوزه باز نمی گردد».
جان وئره‌ر مال وئرمه ز(جانین وئره ر ،ولی مالئن ورمه ز).
«جانش را میدهد ولی مالش را نه».
جانی بوشلوغدان ائرمنی یه دایی دئییر.
«از تنبلی به ارمنی دایی می گوید».
جفا چکمه ین، صفا گورمز.
«جفا نکشیده، صفا نمی بیند».
جامال گئدر، کامال قالار.
«جمال می رود، کمال می ماند».
جان ده، جان ائشیت.
«جان بگو، جان بشنو».
جانا گلن، مالا گلسین.
«چیزی که می خواهد به جان ضرر بزند، بهتر است به مال ضرر بزنند».
جواهیر جیندا آراسیندا اولار.
«»
جان شیرین اولور.
«جان شیرین است».
جانی آغریان ائشک، آت دان یئیین گئدر.
«خری که بدنش درد می کند، از اسب تندتر می رود».
جوجه نی پاییز دا سایارلار.
«جوجه را آخر پاییز می‌شمارند».
جوجه همیشه سبت آلتئندا قالماز.
«جوجه همیشه زیر سبد نمیماند».
جویود دور(جویود کیمین پوللارئن یئغئر).
«جهوداست (مثل جهود پولهایش را جمع میکند)».
جهننمه گئدن اؤزونه یولداش آختارار.
«کسی که به جهنم می رود، دنبال رفیق می گردد».
چ
چاخیری توکسه ن سیچانین بوغازینا،گئده ر پیشییین پئشوازینا.
«»
چالیشان قازانیر، الماسی قیزاریر
«برو کار کن نگو چیست کار »
چادراسئزلئق دان ائوده قالئب(تومانسئز لئقدان ائوده قالئب).
«از بی چادری تو خونه مونده-آب نمی بیند وگرنه شناگر قابلی است(بدی و خیانت
نکردن او از فقدان وسائل است)».
چاغئرئلان یئرده ییت ـ چاغئرئلمایان یئردن ایت(چاغئران یئرده ن قالمازلار،
چاغئرمایان یئره باخمازلار).
«جایی که دعوت شده ای حاضر باش ـ از جایی که دعوت نشده ای پنهان باش».
چالما قاپیمی ، چالارلار قاپینی.
«درم را نکوب ، در تو را هم می‌کوبند.( آزارم نده کسی هم ترا آزار خواهد داد)».

بوردا منم باغداددا کور خلیفه.
«در اینجا همه کاره من هستم همچنانکه در بغداد نیز خلیفه کور همه کاره است».
بؤرکونو قوی قاباغئنا.
«کلاه خود را قاضی کن».
بورنو یئللی دیر.
«دماغش باد دارد».
بورنوندان توتسان جانی چئخار.
«اگر دماغش را بگیری جانش در می‌آید».
بوغدا بوغدادان بیته ر.
«از مکافات عمل غافل مشو***گندم از گندم بروید جو ز جو».
بوقارا او قارا یا بنزه مز.
«این تو بمیری از اون تو بمیری ها نیست».
بو گونون صاباحی دا وار(جمعه نین چرشنبه سی وار).
«امروز فردایی هم دارد(در مورد افرادی که شاکر نعمت نیستند به کار می رود)».
بولاغ سو توکمه یی ایله بولاغ اولماز گه ره ک اوزو جوشا.
چشمه با آب ریختن چشمه نمی شود خودش باید بجوشد.
بولانماسا دورولماز(خراب اولماسا آباد اولماز) .
«شرط آبادانی و اصلاح، به هم خوردن و از بین بردن برخی از شرایط و موارد
است».
بونلاردان فاطییا تومان اولماز.
«از اینهان به فاطی تنبان نمی شود».
بیر آیاغی قبیرده اولماق(بیر آیاغی قبیرده دیر).
«پای کسی لب گور بودن».
بیر الده ایکی قارپئز توتماغ اولماز.
«با یک دست نمیتوان دو هندوانه را برداشت ».
بیر اینه اوزونه وور، بیر جووالدوز اوزگیه.
«اول یک سوزن به خودت بزن بعد یک جوالدوز به دیگران».
»

بیر بیر مین اولار،داما داما گو’ل اولار.
«یکی یکی هزار میشود چکه چکه دریاچه(استخر)میشود(قطره قطره جمع گردد
وانگهی دریاشود)».

بیر تیکه نی بیلمه ین ،اون تیکه نی ده بیلمز(بیر تیکه نی بیلمه ین ، مین تیکه نیده
بیلمز).
«کسی یک خوبی را(که در حقش شده) نفهمد ده خوبی دیگر را هم نخواهد فهمید».

بیر سوز اولماسا،مین سوز دئییلمز(بیر سوز اولماسا دئمزلر).
«تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها».
بیر کنده گیردین هامی کور سنده کور(یالانا بورون ، ال ایله سورون).
«اگر وارد دهی شدی دیدی همه کور هستند تو هم کور باش (خواهی نشوی رسوا
همرنگ جماعت شو)».

بیرلیک هاردا دیرلیک اوردا.
«یکدلی هرجا که باشد زندگی آنجاست».
بیرین بیلیرسن بیرین یوخ.
«یکی را می دانی یکی را نه».
بیکارلیق بیعارلیق.
«بی‌کاری بی‌عاری».
پ
پادشاه اوزاغ دا، آللاه یوخاری دا، کیمه دیه سن دردیدینی؟
«پادشاه در دور دست است، خداوند بالاست، به کی دردم را بگویم؟».
پاخما اولماسا، مرد رند آجئن دان اولر.
«اگر آدم پخمه وجود نداشته باشد، رند از گرسنگی می میرد».
پاسلی دمیرده ن قیلینج اولماز.
«»
پاکات ایچینده سؤز دئمه ک.
«چیزی را با کنایه و در پرده گفتن».
پنیری دری ساخلار قادئنی اری.
«پنیر را توبره نگه می دارد و زن را شوهر».
پوخ پوخدور ، یاشی یا قوروسو.
«گوه گوه است،چه تر چه خشک».
پولو وئر پولا.
«پول را بده به پول».
پول الین چرکی.
«پول چرک کف دست است».
پیچاق اوز دسته سین کسمه ز.
«چاقو دسته خودشو نمیبره».
پیچاق وورسان قانی چیخماز.
«چاقو بزنی خونش در نمی‌آید».
پیس اولادی نه آتماغ اولار نه اوتماغ.
«فرزند بد را نه میشود دور انداخت، نه میشود پذیرفت».

بیزیم گلین بیزدن قاچار، اوزونو توتار گوتونو آچار.
« عروس ما از ما فرار می کنه، صورتشو می گیره اما کونش را باز می گذاره»
بیر چیو بیر نالی، بیر نال بیر آتی، بیر آت بیر پهلوانی، بیر پهلوان بیر لشگری و بیر
لشگر بیر کشوری ساخلار.
«یک میخ یک نعل را، یک نعل یک اسب را، یک اسب یک پهلوان را، یک پهلوان یک
لشگر را و یک لشگر یک کشور را نگه می دارد»
باخما اوزونون قاراسئنا، باخ آلنئنئن سیتاراسئنا.
«فلفل نبین چه ریزه،بشکن ببین چه تیزه».
بارلی آغاجا داش وورارلار.
«درختی که میوه داره بهش سنگ پرتاب می کنند».
باشدا عاقیل اولماسا بدن عذابدا اولار.
«عقل نباشد، جان در عذاب است».
باشئنا داش دا سالاندا، اوجا یئردن سال (باشئنا کول ده اله سن ،اوجا یئردن اله).
«وقتی میخواهی بر سرت خاک بریزی از جای بلند بریز(همت بلند دار که مردان
روزگار – باهمت بلند بجائی رسیده اند)».
باغدا اریک واریدی سلام علیک واریدی، باغدان اریک قورتولدو سلام علیک
قورتولدو.
«در باغ زردآلو بود سلام علیک هم بود، زردآلوهای باغ تمام شد سلام علیک هم تمام
شد».
باغبانئن گول واختی قولاغی ائشیتمز.
«گوش باغبان وقت باز شدن گل نمی شنود».
بالا لی قارغا بال یئمه ز.
«کلاغی که فرزند دارد خودش عسل را نمیخورد».
بال شیرین،بالا بالدان دا شیرین.
«عسل شیرین است، فرزند از عسل هم شیرین تر».
بالا شیرین،اما تربیتی اوزونن شیرین.
«بچه شیرین است،اما تربیتش شیرین تر است».
بالئغ کونلو ایستیه نین گوتو سودا اولار (کونلو بالئغ ایسته نین گوتو بوزلو سو دا
اولار،کؤنلو بالئغ اتی ایسته یه ن، قویروغون قویار بوز اوسته).
«کسی که دلش ماهی می خواهد باید در آب فرو رود(هرکه طاووس خواهد جور
هندوستان کشد،کسی که خربزه می خورد ، پای لغزش هم می نشیند)».

برکت ،حرکت ده دیر.
«از تو حرکت،از خدا برکت».
بئش بارماغ بئشیده بیر اولماز.
«پنج انگشت برابر نیستند».
بئش ده آلاجاغئم یوخ اوچ ده وئره جاغئم.
«نه به اشتری سوارم نه چو خربه زیر بارم».
بئش قئرانلئق یوغورت کیمین اوزون توتوب.
«مانند ماست پنج قرانی خودش را گرفته»
بودونیا بیر گوزگودور، هر گلن باخار گئدر.
«این دنیا مانند آینه است هرکسی میاید و نظری بر آن می افکند».
بورجلو بوشلونون ساغلئغئن ایستر.
«طلبکار سلامتی بدهکار را می خواهد تا زنده باشد و بتواند دین خود را ادا نماید».

ایشین دوشدی آروادا اولن گونون سال یادا.
«کارت به زن افتاد روز مرگت را یادت بینداز»
ایکی قیرغی ساواشار،سئرچه یه ده ن دوشه ر.
«دو قرقی با هم دعوا میکنند،برای گنجشک دانه می افتد»
ایو ساتان بیر ایل دولتی اولار ایو آلان بیر ایل کاسب.
« هر کی خونه بفروشه یک سال وضعش توپ میشه و اونی که خونه می خره یک
سال بی پولی میکشه»
الی باغلی اولانین دوگنی چوخ اولار.
« کسی که دستاش بسته هست خیلی ها جسارت زدنشو پیدا می کنند»
اوستی بزک آلتی تزک.
«»
اوسورماغی بس دگیل یل قاباغندا دا دورور.
« گوزیدنش کم نیست جلوی باد هم می ایستد»
احمد بی غم دیر.
«آدم بی خیالی است».
ادب بازاردا ساتیلماز.
«ادب در بازار فروخته نمیشود».
ار آخار چای دی آرواد سویون بندی.
« شوهر رود در جریان است و زن آب بند است (زندگی جمع می کند)»
اریم اولسون ائرمنی اولسون(اراولسون اکبر اولسون).
«اخلاق و رفتار مهم نیست مهم این است که شوهر و سایه سر باشد».
اششییم اؤلمه یونجا بیتینجه ک ، یونجام سارالما ، توربا تیکینجه ک.
«بزک نمیر بهار میاد ، کمپوزه با خیار میاد».
اششگه گوٍجوٍ چاتمیر , پالانئ‌نی تاپداییًر .
«زورش به خر نمی رسد ، پالانش را کتک می زند»!
اشک نه بیلر آرپا باهادی.
«خر که نمی فهمه جو گرونه(خر چه داند قیمت قند و نبات)».
اوکوز گوجون بولسه چوبانا اگیلمز.
«گاو اگر زورشو بدونه تسلیم چوپان نمی شود».
ال الی یویار ، ال ده دؤنه ر اوزو یویار.
«دست، دست را می‌شوید، دست برمی‌گردد صورت را می‌شوید(همدلی و کمک به
دیگران و رفتار متقابل آنها در تمامی زمینه‌ها)».
اتینن درناغین آراسینا گیرمه.
« میان گوشت و استخوان نرو ( میان دو برادر جدایی نینداز)»
الییم اله نیب قلبیریم گویده فئرئلدئر.
«الکم بیخته شده و غربیلم درهوا می‌چرخد(آردم را بیختم الکم را آویختم)».
الینده ن سو داممئر.
«از دستش آب نمیچکد(کنایه از آدم خسیس)».
ان بؤیوک بیجلیک دوزلوکدور.
«بزرگترین زیرکی درستکاری و صداقت است».
اوباشداآغلاماق بوباشدا سئزئلداماقدان یاخشئدئر.
«ناله کردن در ابتدا از گریه کردن در انتها بهتر است(احتیاط اولیه بهتر از پشیمانی
و گریه کردن در پایان کار است)».
اوجوزدان باهاسی اولماز.
« همیشه جنس گرانبها مرغوب و باصرفه تر است».
اوجوزلو اتین شورباسی اولماز.
«از گوشت ارزان شوربا نمیشود ».
اود آلتئندان کوز ،آدام آلتئندان سوز(آدامئن آلتئن سوز یاندئرار، قازانئن آلتئن کوز
یاندئرار).
«خاکستر زیر آتش ، حرف پشت سر انسان(انسان بواسطه برخی از سخنان دیگران
همیشه در زحمت و رنج است همچنان که شعله ور شدن چوب زیر دیگ را می
سوزاند)».
اود پارچاسی دی.
«یه پارچه آتیشه».
اوره ییم قئزمئر.
«دلم گرم نمیشه».
اوز گوزونده دیره یی گورمور ، اوزگه نین کینده توکو گورور.
«تیر را در چشم خود نمی‌بیند ولی مو را در چشم دیگری می‌بیند».
اؤزومون قشنگین چاققال یئیر.
«بهترین انگور (باغ) راشغال میخورد ».
اوزونه سیچیر ، منه گوز بره لدیر .
«برای خودش می ریند ، برای من چشم می دراند»!(خودش را خیس
میکند,عصبانیتش را سر من خالی می کند.)
آلما قاخی دا قاخدی، اَریک اوندان قاباخدی.
«برگه سیب هم هرچند برگه هست ولی برگه زرد آلو از آن به مراتب بهتر است»
آرپا یئمییه ن آت، قلیج گوجونه یریمز.
« اسبی که جو نخورد، به زور شمشیر راه نمی رود»
آللاه‌دان اوزولمییه نه، اؤلوم یوخدور.
« براي کسی(بیماری) که ارتباطش از جانب خداوند قطع نشده، مرگ وجود
ندارد».
آباد اوْلسون خال خال، بیری یاتار بیری قالخار.
«آباد باشد خلخال، یکی می خوابد یکی ديگر بیدار می شود(وصف محلی که همیشه
تعدادی بیدارند وشلوغ است)».
آتا اولماق آساندی‏‏،آتالیق ائتمک چتیندیر.
«پدر شدن آسان است‏‏،ولی پدری کردن سخت».
آتا چاتينجاخ اشّكه مین!
«تا زمانیکه به اسب برسی، سوارخر شو»!
آت آلماغا جاوان یوللا،قیز آلماغا قوجانی.
«جوان را برای خرید اسب بفرست و پیر را برای دختر(عروس)».
آت آلمامیش آخئر چکیر.
«قبل از اینکه اسب را بخرد آخورش را می‌سازد».
آتا دوغرایب بالایئیر.
«پسر دنباله رو پدر میشود».
آتاسئن دونقوز قاپمیش اوغلونوایلان چالمیش.
«پدرش را خوک گاز گرفته و پسرش را مار نیش زده».
آتاسئنا خئیئری اولمایان کیمه خئییری اولار؟
«کسی که به پدرش خوبی نمیکند به چه کسی خوبی میکند»؟
آتا سین گورمه ین شاهلئق ادعاسی ائدر.
«هرکه آبا و اجدادش را نشناسد ادعای پادشاهی می کند».
آتاش یانماسا کول اولماز.
«تا نسوزد آتشی، خاکستری پدید نمی‎آید».
آتا سیندان قاباغا دوشه ن تولانی قورد یئیه ر.
«توله ای که جلوتر از پدرش راه برود طعمه گرگ می شود».
آتالار سوزونه محاکیمه اولماز.
«نصیحت پدر را نمی شود محاکمه کرد »
آتالار سوزو حکمتدیر.
«سخن پدران پندآموز است».
آتالار سوزو عاغلئن گوزو.
«سخنان پدران(ضرب المثلها) چشم عقل هستند».
آت اولوب، ایتلرن بایرامیدر.
«اسب بمیره عید و عروسی سگهاست».

آتان اوخ قایئتماز.
«تیر پر تاب شده بر نمی گردد».
آت اوزگنین، گوت اوزگنین، چال چاتلاسین.
«اسب مال کس دیگر، کون مال کس دیگر، بکوب تا بشکند.»

آتی آت ایله باغلاسان همرنگ اولماسا هم خوی اولار.
«دو اسب را که یکجا ببندی اگر هم رنگ نشوند هم خوی هم میشوند».
آجا مئییت حلال دیر.
«برای فرد گرسنه میت حلال است».
آج تویوق یاتار یوخودا داری گورر.
«مرغ گرسنه در خواب ارزن میبیند».
آج قارئن آجی آیران.
«شکم گرسنه و دوغ تلخ(وعده های تو خالی)».
آجین ایمانی اولماز.
«آدم گرسنه ایمان ندارد ».
آجیندان یاتیب گون اورتادا دوروب .
«از زور گرسنگی شب می خوابد و بعد از ظهر بیدار می شود».
آجین قارنی دویار، گوزو دویماز.
«حریص دايم در غم است، هرچه دارد پندارد کم است».
آخار سویا گئدسه، آخار سولار قورویار.
«آدم بد شانس اگر به آبهای روان برود آنها هم خشک میشوند».
آخار سو یولونی تاپار.
«آب جاری راهش رو پیدا می کنه».
آختاران تاپار یاتان یوخودا گوره ر.
«کسی که جستجو کند پیدا میکند و کسی که بخوابد در خواب میبیند(جوینده یابنده
است)».
آخیرده گوله ن،یاخشی گوله ر.
«کسی که آخر میخندد،بهتر میخندد».
آدادا قورد آز ایدی، بیری ده گمیله گلدی.
«در جزیره گرگ کم بود، یکی هم با کشتی آمد».(گلپایگان گرگ کم داشت، یکی هم
از گوگد آمد)
آدام هر نه دن قورخسا، باشینا گله ر.
«انسان از هر چیزی بترسد به سرش میاید».
آدامئن آغزئندان سؤز آلئر.
«از دهان آدم حرف می‌کشد».
آدامئن اون دانا یییجی سی اولسون بیر دانا دیییجی سی اولماسئن.
«آدم ده تا نون خور داشته باشه ولی یه دونه غر زن نه»!
آدی منیم دادی سنین.
«به اسم من ولی لذتش مال دیگران».(به نام من و به کام دیگران)
آدئن توتدون اوزو گلدی.
«اسمشو آوردی پیداش شد».
آدئن ندی رشید بیرین دئه، بیرین ائشید.
«یکی بگو، یکی بشنو».
آرپا اکه ن بوغدا درمه ز.
«کسی که جو می کارد گندم درو نمی کند».

آزاجئق آشئم ، آغرئماز باشئم.
«به فقر می سازم ، دردسری ندارم».
آز دانئش ناز دانئش.
«کم گوی و گزیده گوی».
آستا دانئش، اوستا دانئش.
«کم گوی و گزیده گوی».
آستا گئده ن یورولماز.
«کسی که آهسته میرود خسته نمیشود».
آسلانین ائر‌کک دیشی سی اولماز.
«شیر نر و ماده ندارد».
آش دی آشئن ایسپناغی.
«آش اگه آشه مربوط به اسفناجشه».
آشی پیشدی.
«گاوش زائید.مشکلی برایش پیش آمد».
آغاج بار گتیردیکجه باش ایه ر.
«درختی که بارش بیشتر باشد بیشتر خم می‌شود».
آغاجی ایچیندن قورد یئیه‌ر.
«کرم درخت را از درون می‌خورد».( کرم از خود درخت است)
آغاجین بیری آردی، بیری ناموس، قالانی تالاپ تولوپ.
« چوب (تنبیه و تربیت) یکی عصمت و عفت (آر) است، یکی ناموس، بقیه تالاپ
تولوپ».
آغانئن مالی چئخاندا نوکرین جانی چئخئر.
«از اموال آقا داره کم میشه جان نوکر داره در میاد(شاه می بخشد شیخعلی خان
نمی بخشد)».
آغریمایا‌ن باشا دسمال باغلامازلار.
«به سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندند».
آغرییان دیشی چکرلر.
«دندانی را که درد می‌کند باید کشید».
آغئزلاردا ساققئز اولماق.
«دهان به دهان گشتن».
آغئزئنا باخ تیکه کس.
«به اندازه دهانت لقمه بردار(پایت را به اندازه گلیمت دراز کن)».
آغئزئندا مرجیمک ایسلانمئر.
«عدس دردهانش خیس نمی‌شود(درمورد آدمی که سرّ نگهدارنیست)».
آل آپارمئش.
( آل او را ببرد)(آل=موجودی موهوم و خیالى که به چشم انسان تنها در شب یا زن
حامله دیده مىشود)».
آل ایتدن معروف اولماق.
«مثل گاو پیشانی سفید مشهور بودن».
آللاه آدامئن عمروندن گؤتورسون ، قویسون شانسئنئن اوستونه.
«خدا از عمر آدم بردارد ، به شانسش اضافه کند».
آللاه ایکی قاپازی ، بیر باشا وور ماز.
«خدا دو سرکوفت را به یک سر نمی زند».
آللاه ایلانی تانییب ، آیاغلارئنی قارنئنا سوخوب.
«خدا خر را شناخت و شاخش نداد».
آللاه باغلایان قاپئنی ، هئچ کیم آچامماز.
«دری را که خدا ببندد، هیچ کس نمیتواندباز کند».
آللاه بیر قاپئنی باغلاسا ، آیری قاپی آچار.
«خدا اگر دری را به روی بنده اش ببندد ، در دیگر به رویش می گشاید(خدا گر ز
حکمت ببندد دری ز رحمت گشاید در دیگری)».
آللاه داغئنا باخار قار وئره ر.
«خداوند به کوه اش نگاه می کند برفش می دهد(خداوند به هر کسی به اندازه لیاقتش
میدهد، خلایق هرچه لایق)».
آللاه دغل بازا پای ورمز.
«خدااز فریب کاران حمایت نمی کند.»

آللاه شنبه نی جهودا قیسمت ائله سین.
«خداوند شنبه را قسمت جهودها کند».
آللاه قارغا ده ییل کی گوز اویا(آللاهئن بارماغی یوخدور ، گؤزووه سوخا).
«خداوند مانند کلاغ نیست که چشم در بیاورد(چوب خدا صدا نداره)».
آللاه قازاناندان آلار وئره‌ر بئجه‌ره‌نه.
«خدا اختیار داره».
آللاها قوربان اولوم کی، یاغی یاغ اوسته وئریب یارمانی یاوان قویوب.
«قربان خداوند بروم که به یکی روغن روی روغن (صد نازو نعمت) داده وبرای
یکی هم بلغور خالی».
آلچاقدا دایان که چیخاسان باشا.
«برای رسیدن به قله کوه باید از دامنه شروع کنی».
آلئنمئش تاپئلمئش دی.
«چیزی که خریده شده غنیمت است».
آناسئنا باخ قئزئنی آل،قئراغئنا باخ بئزینی آل.
«در موقع خرید پارچه حاشیه آن را خوب نگاه کن و در موقع ازدواج درباره مادر
عروس تحقیق کن».
آنلایان بیر تل ده ن آنلایار(آدام اولانا بیر سوز یئته ر.آنلایانا بیر سؤز بسدیر.آنلایانا
ایشاره، آنلامایانا میناره.آنلایانا بیر سؤز بیر کیتابدئر.آنلایانا بیر کلمه
سازدئر،آنلامایانا زورنا قاوال آزدئر).
«عاقل را یک اشاره کافیست ».
آیدان آری، سودان دورو.
«پاک‌تر از ماه، صاف‎تر از آب».
آییدان قورخان،مئشه یه گیرمه ز.
«کسی که از خرس میترسد،وارد جنگل نمیشود».
آیین ایشیغی،گئجه نین یاراشیغی.
«نور ماه،برازندگی شب».
الف
ایپک اوقدر خار اولدی اشگه افسار اولدی.
«ابریشم آن قدر خار شده که بند افسار خر شده است»
اششکی پالان ساخلار قشونی یالان.
«خر را پالان نگه می دارد و لشگر را دروغ»
اتوروب گمی نین ایچینده،گمی چی نین گو’زون ایور(اتوروب گمی نین ایچینده،گمی
چی نه ن ساواشئر).
«هم تو کشتی نشسته هم به ناخدا گیر داده».
ات وئرمه ده ن ، کوفته ایسته مه(ات وئرمه میش ،کوفته الده ائدیلمز).
«تا وقتی گوشت نداده ای کوفته نخواه».

اوزو یئخئلان آغلاماز.
«کسی که خودش بیفته گریه نمی کنه (خود کرده را تدبیرنیست)».
اوستورانین قاباغیندا سیچماسان ، دئیرلر گوتو یوخدی.
«کلوخ انداز را پاداش سنگ است.»(عوض عوض داره گله نداره)
اوغرو پیشیک آغاج گورجک قاچار.
«گربه دزده چوب ببینه فرار می‌کنه».
اوغرو دان اوغرویا حلالدی.
«دزد که از دزد بدزده حلاله.»
اؤلسون او یاخشی کی پیسده ن سونرا گه له جک(اؤلسون او پیس کی یئرینه یاخجی
سی گه له جک).
«بمیرد آن خوبی که میخواهد بعد از بد بیاید(هیچ بدی نرفت که خوب جاش رو
بگیره)».
اول قارداشلئغئنی ثابت ائله سونرا ارث و میراث ایسته.
«اول برادریتو ثابت کن بعد ادعای ارث بکن».
اؤلو دوروب مرده شیری یویور.
«مرده بلند شده داره مرده‌شور رو غسل میده».
اؤلومدن باشقا هر شئیه چاره وار.
«فقط مرگ را چاره نیست».
اؤلمه ز خدیجه، گوره ر نوه نتیجه.
«نمیمیرد خدیجه،میبیند نوه و نتیجه (یعنی هرکس کار بکند خوب و بد نتیجه کارش و
یا عمل انجام یا فته اش را خواهد دید و پس از آن دیگران با دیدن نتیجه کار قضاوت
خواهند کرد)».
اؤلمه ک اگر اؤلمه کدیر، بونه جان وئرمه کدیر.
«مرگ یک بار شیون هم یک بار».
اؤلن یوخدور قبرینه سئچاسان.
«هنوز خبری نیست که داری برنامه میریزی».
اؤلویه اوز وئرسن ، سیچار کفنین باتیرار.
«به مرده رو بدی می رینه کفنشو کثیف می کنه».
او مراغا باسلئغئدی،ایلده بیر دفعه گلر.
«آن باسلوق مراغه است سالی یکبار میاید».
ایت موتالدان ال‌چکدی موتال ایتدن ال چکمیر.
«سگ از خیک دست برداشت خیک ازسگ دست برنمی‌دارد».
ایت هورر کروان کئچر.
«سگ واق واق می‌کند، کاروان میگذرد(سگ لاید و کاروان گذر،جواب ابلهان
خاموشی است)».
ایتین آیاغیندان تیکان چئخاردئر.
«از پای سگ خار در می‌آورد(سخت کوش- در مورد انجام کارهای سخت و مشاغل
طاقت فرسا)».(کنایه ازشجاعت و نترس بودن)

از گل قیزیم ناز گل قیزیم.
« کم مهمون بیا دخترم ناز باشه اومدنت».
ایری اوتوراق دوز دانیشاق.
«کج بشینیم، راست صحبت کنیم(اظهار صداقت و راسنگویی در هر موقعیتی)».
ایش ایچینده ایش وار.
«کاسه ای زیر نیم کاسه است».
ایش قالسا اوستونه قار یاغار.
«اگه کار بماند رویش برف میبارد».(کار امروز را نگذار فردا)
ایشله ین دمیری، پاس باسماز.
«آهنی که کار کند زنگ نمی‌زند(در زمینه ارزشمندی کار کردن بیان می‌شود)».
ایشی دوشنده آختارار ، ایشیم دوشنده قاوالار.
«وقتی کاری با من دارد دنبالم می گردد ، وقتی کاری باهاش دارم فراری ام می
دهد».
ایلان هر یئره ایری گدر، اوز یوواسینا دوز گدر.
«مار هر کجا که کج بره ، خونه خودش راست میره».
ایلانئن قویروغون آیاقلاماسان چالماز.
«اگر پا روی دم مار نگذاری نیشت نمیزند»
ایلانئن یارپئزدان خوشو گلمز گلر سو قئراغئندا چئخار.
«مار از پونه بدش میاد دم در لونه اش سبزه میشه ».
ایلانی اوتوب اژدها اولوب .
«مار را قورت داده شده اژدها».(مار خورده افعی شده)
ائل گوجو، سئل گوجو(ائلین گوجو، سئلین گوجو).
«قدرت مردم مانند قدرت سیل است(دست خدا با مردم است)،در زمینه نیرومندی
کار جمعی بیان می‌شود».
ائله دانئشئر کی پیشمیش تویوغون گولمه یی گلیر.
«چنان حرف می زند که مرغ بریان خنده اش می گیرد».
ائله قورخور ، جین دمیرده ن قورخان کیمی.
«مثل ترسیدن جن از آهن می ترسد(کنایه از آدم ترسو است)».
ائله یئرده یاتماز کی آلتئنا سو کئچه.
«می گویند فلانی جائی نمی خوابد که آب زیرش برود، بسیار محتاط است».
ائویمدن چئخئر قارنئما گئدیر.
«از خانه‌ام در میاید،به شکمم میرود(از این جیب به ان جیب)».
ب
بش یاشیندا قویون؛ اللّی یاشیندا قاضی نی آلار.
« یک گوسفند پنج ساله؛ یک قاضی پنجاه ساله را می خرد»
باجی، باجین اؤلسون، درد چوخ، وقت یوخ.
« خواهر خواهرت بمیره حرف زیاد است و وقت کم»
بوگون قیزین دوگمه ین صاباح دیزین دویه جخ.
«کسی که امروز دخترشو نزنه فردا به زانوش باید از حسرت بکوبد»

ییرمی دورد مین پیغمبره یالوارینجا بیر دانا آللاها یالوار.
«به جای اینکه به بیست و چهار هزار پیامبر التماس کنی دست به دامن یه خدا
شو».
یئکه باشئن یکه بلاسی اولار(قویونو اولان، قورددان قورخماز).
«هر چه سر بزرگتر ، درد سر بیشتر(هر که بامش بیش برفش بیشتر)».
یئکه گوزون ایشیغی اولماز.
«»
بدون متن اصلی
آتش هر جا که افتد، خودش جا را باز می‌کند.
بر سوگند کسی که زیاد سوگند می خورد اعتماد مکن.
نیکی به جای نیکی، کار هر کس است؛ اما نیکی به جای بدی، ویژه‌ی جوانمردان
است.
مرد باید یا در هرات [میدان جنگ] باشد، یا زیر خاک.
اگر شوهر خوب بود، خدا هم شوهر داشت!
دین ارمنی خوب دینی است، البته اگر روز رستاخیز گندش در نیاید!
هر کس با آشپز قهر کند، گشنه به خانه می‌رود!
اگر گدایی بپوشد، همه می‌گویند: «از کجا آورده‌ای»!
فرزند بلاست، نباشد واویلاست!
خرِ کارکن از بیک بیکار به!
نام عروسی را جشن گذاشته‌اند، مبادا زهره‌ی آدم چاک شود!
دست را نباید برید باید بوسید.
زرنگی زیاد جوانمرگی می آورد.
تا از پل نگذشته ای خرس را دایی بخوان.
اگر دروغگو نبود،راستگو شناخته نمی شد.
آقا میاره نوله، خانم می ریزد تو گاله.
آخر شوخی به دعوا می کشد.
اگر دیدی یارت یار نیست ترکش عار نیست.
برای عاشق بغداد دور نیست.
بازار نه پدر را می شناسد نه مادر را.
آنقدر به ماه بی اعتنا باش تا زیر پایت بیفتد.
آنچه با های می آید با هوی می رود.
اگر یابو را تیمار کنی جفتک می اندازد.
از حرارتش خیری ندیدیم از دودش کور شدیم.
اگر خوراک آسیا را نرسانی سنگها همدیگر را می سایند.
ادب زیادی بی ادبی است.
این مرغ است که به خروس می گوید بانگ بردار.
اگر از کسی تنفر داری بگذار زنده بماند.
آب صاف و روشن ماهی ندارد.
افرادی که بوی بدی می دهند خود متوجه بوی بد خود نیستند.
اندوه مانند دل پر خارش است که با خاریدن پیشتر می شود.
اگر منبع یک جوی گل آلود باشد تمام جوی گل آلود خواهد بود.
انسان از پیروزی چیزی یاد نمی گیرد ولی از شکست خیلی چیزها یاد می گیرد.
از زنان زیبا همچنان بپر هیزید که از فلفل سرخ هندی.
(ویکی‌گفتاورد)
اسکرول به بالا